Daar lag ze hoog in de lucht op een brancard. De weken ervoor werd het bad al opgepompt de zoutlamp geïnstalleerd, en heel, heel zorgvuldig een playlist samengesteld met empowering liedjes. De aanstaande vader had een paar gitaarlessen ingeboekt om de hele bevalling te ondersteunen met wat muzikaal gepingel. Het liep iets anders dan gepland. De beval scene in bad liep nog wel voorspoedig, maar daarna moesten ze alsnog naar het ziekenhuis vanwege een probleempje met de placenta. En aangezien de woning zich op de derde etage bevond was de enige en snelste manier om veilig beneden te komen op een brancard in een lift van de brandweer.
Een andere vriendin was even daarvoor bevallen van haar eerste dochter, maar had een hele andere benadering. Ze verging op een avond na haar uitgerekende datum van de pijn toen de weeën zich in rap tempo opvolgden. Met haar vluchttas met alle mogelijke rompers en professionele voorbereidingsproducten voor de uitdrijving stapten ze zonder op de verloskundige te wachten in de auto naar het ziekenhuis.
Kermend en steunend op haar geliefde werd ze daar op de parkeerplaats met behulp van een bewaker in een rolstoel gezet. Hollend door de gangen vonden ze hun weg naar de afdeling verloskunde. Een oudere zuster keek eerste naar haar en richtte zich vervolgens tot haar man. Dit gaat niet lang meer duren zei ze.. Vanavond wordt je vader. Eenmaal op het bed controleerde ze de mate van ontsluiting. Haar gezicht vertrok. U heeft helemaal nog geen ontsluiting! zei ze beslist. Nog niet eens een centimeter! Ervaart u dan nu al echt zo veel pijn? De bevalling is echt nog niet begonnen hoor. Ja verzuchtte mijn vriendin. Ik trek het niet. Toen de gynaecoloog aangaf dat ze thuis het beste af konden wachten weigerde mijn vriendin dat resoluut. Ze heeft uiteindelijk 3 volledige dagen en nachten in het ziekenhuis gebivakkeerd. Natuurlijk koos ze voor een ruggenprik want haar pijngrens is dusdanig laag dat alleen de schijn van bevallen haar al in de paniekmodus deed schieten.
Na deze bevallingen was ook een derde vriendin van ons vieren aan de beurt. Zij was in verwachting van een zoon en vanwege een stuitligging werd besloten dat een keizersnede de veiligste manier van bevallen zou zijn. Zij een lange Nederlandse vrouw en de toekomstige vader een knappe Marrokkaanse jongen, werd tijdens hun eerste bezoek voorgelegd of ze eventueel mee wilden doen aan het promotiefilmpje voor het ziekenhuis. Het moest een voorlichtingsfilmpje worden voor de website waarbij het hele beval proces zou worden opgenomen. Beginnend met het pakken van hun tas thuis tot het ontslag in het ziekenhuis.
Toen ze dat aan ons voorlegde zeiden we verontwaardigd nouja wat een onzin laten ze lekker iemand anders daarvoor gebruiken. Ze azen vast op een multicultureel stel. Ze was verbaasd. Ze had namelijk ingestemd omdat ze op deze manier tenminste verzekerd was dat ze niet een halve gare prutser zou krijgen die vier lagen van haar buik open zou scalpen en onbehoorlijk dicht zou naaien.
Enfin, vaak en ook nu zijn het de extremere en opvallende bevallings-verhalen die worden verteld aan aanstaande moeders. Maar het zijn juist de de positieve, en emotioneel eerlijke bevallingsverhalen die vrouwen zoveel kracht en vertrouwen geven in aanloop naar de bevalling. Zelf had ik twee hele standaard bevallingen, meer van de categorie het deed even pijn maar je krijgt er een hoop voor terug.
Een andere vriendin was even daarvoor bevallen van haar eerste dochter, maar had een hele andere benadering. Ze verging op een avond na haar uitgerekende datum van de pijn toen de weeën zich in rap tempo opvolgden. Met haar vluchttas met alle mogelijke rompers en professionele voorbereidingsproducten voor de uitdrijving stapten ze zonder op de verloskundige te wachten in de auto naar het ziekenhuis.
Kermend en steunend op haar geliefde werd ze daar op de parkeerplaats met behulp van een bewaker in een rolstoel gezet. Hollend door de gangen vonden ze hun weg naar de afdeling verloskunde. Een oudere zuster keek eerste naar haar en richtte zich vervolgens tot haar man. Dit gaat niet lang meer duren zei ze.. Vanavond wordt je vader. Eenmaal op het bed controleerde ze de mate van ontsluiting. Haar gezicht vertrok. U heeft helemaal nog geen ontsluiting! zei ze beslist. Nog niet eens een centimeter! Ervaart u dan nu al echt zo veel pijn? De bevalling is echt nog niet begonnen hoor. Ja verzuchtte mijn vriendin. Ik trek het niet. Toen de gynaecoloog aangaf dat ze thuis het beste af konden wachten weigerde mijn vriendin dat resoluut. Ze heeft uiteindelijk 3 volledige dagen en nachten in het ziekenhuis gebivakkeerd. Natuurlijk koos ze voor een ruggenprik want haar pijngrens is dusdanig laag dat alleen de schijn van bevallen haar al in de paniekmodus deed schieten.
Na deze bevallingen was ook een derde vriendin van ons vieren aan de beurt. Zij was in verwachting van een zoon en vanwege een stuitligging werd besloten dat een keizersnede de veiligste manier van bevallen zou zijn. Zij een lange Nederlandse vrouw en de toekomstige vader een knappe Marrokkaanse jongen, werd tijdens hun eerste bezoek voorgelegd of ze eventueel mee wilden doen aan het promotiefilmpje voor het ziekenhuis. Het moest een voorlichtingsfilmpje worden voor de website waarbij het hele beval proces zou worden opgenomen. Beginnend met het pakken van hun tas thuis tot het ontslag in het ziekenhuis.
Toen ze dat aan ons voorlegde zeiden we verontwaardigd nouja wat een onzin laten ze lekker iemand anders daarvoor gebruiken. Ze azen vast op een multicultureel stel. Ze was verbaasd. Ze had namelijk ingestemd omdat ze op deze manier tenminste verzekerd was dat ze niet een halve gare prutser zou krijgen die vier lagen van haar buik open zou scalpen en onbehoorlijk dicht zou naaien.
Enfin, vaak en ook nu zijn het de extremere en opvallende bevallings-verhalen die worden verteld aan aanstaande moeders. Maar het zijn juist de de positieve, en emotioneel eerlijke bevallingsverhalen die vrouwen zoveel kracht en vertrouwen geven in aanloop naar de bevalling. Zelf had ik twee hele standaard bevallingen, meer van de categorie het deed even pijn maar je krijgt er een hoop voor terug.
